Orange

Algemeen

Orange, gelegen in het departement Vaucluse in de regio Provence-Alpes-Côte d'Azur, telt ongeveer 30.000 inwoners. De stad staat bekend om haar Romeinse erfgoed, waaronder het antieke theater en de triomfboog die sinds 1981 op de UNESCO Werelderfgoedlijst staan, en heeft een belangrijke rol in de wijnbouw van de Côtes-du-Rhône.

Geschiedenis

Orange werd rond 35 v.Chr. gesticht door veteranen van het Tweede Legioen als Colonia Julia Firma Secundanorum Arausio, op de locatie van een oudere Keltische nederzetting. Het Romeinse theater, voltooid tussen 10 en 25 na Christus, en de triomfboog getuigen van de Romeinse aanwezigheid. Vanaf de middeleeuwen ontwikkelde de stad zich tot een soeverein prinsdom binnen het Heilige Roomse Rijk. In 1544 erfde Willem van Oranje de titel Prins van Orange, hoewel zijn nakomelingen het gebied nooit bestuurden. In 1702 werd Orange volledig ingelijfd bij Frankrijk, waarna de stad haar rol als regionaal centrum verder versterkte.

Foto's 

Bekijk hieronder de foto's.

Weetjes

1. In de eerste eeuw na Christus werd het theater uitgerust met een waterafvoersysteem om inundatie van de scaenae frons te voorkomen.

2. Rond 410 na Christus werden delen van de stad versterkt met verdedigingsmuren tegen Germaanse invallen.

3. Tijdens het middeleeuwse prinsdom werd de stad bestuurd door lokale raadgevers en buitenstaanders zonder directe inmenging van de Franse kroon.

4. In de 16e eeuw waren de stadspoorten verfraaid met wapenschilden die de politieke onafhankelijkheid van Orange symboliseerden.

5. In de 18e eeuw documenteerde de Franse cartograaf Cassini de stad in zijn kaartenreeks, wat bijdroeg aan de bekendheid van Orange in Frankrijk.

6. Het Théâtre Antique diende tijdelijk als opslagplaats voor graan in de 17e eeuw.

7. Tijdens het ontstaan van het Chorégies-festival in 1869 werden houten podia en tribunes geplaatst voor eerste concerten.

8. De stad heeft verschillende geplaveide pleinen die de middeleeuwse stadsstructuur behouden.

9. In de 19e eeuw werden Romeinse inscripties en reliëfs systematisch verzameld in lokale musea.

10. Orange organiseerde in de 20e eeuw archeologische tentoonstellingen die internationale onderzoekers aantrokken.

Veiligheid

Het stadscentrum rond het theater en de triomfboog wordt overwegend als veilig beschouwd. Kleine criminaliteit, zoals zakkenrollerij, doet zich voor tijdens drukke zomermaanden en bij festivals. Er zijn geen wijken die structureel als onveilig gelden. De lokale politie is zichtbaar aanwezig en bezoekers worden geadviseerd waakzaam te zijn in menigten en voor hun persoonlijke eigendommen te zorgen.

Bronnen

  • Barruol, G. (1996). Les peuples préromains du sud-est de la Gaule: étude de géographie historique. Revue archéologique de Narbonnaise.
  • Bromwich, J. (1993). The Roman remains of southern France: A guidebook. Routledge.
  • Carroll, M. (2001). Romans, Celts & Germans: The German provinces of Rome. Tempus Publishing.
  • King, A. (1990). Roman Gaul and Germany. University of California Press.
  • Rivet, A. L. F. (1988). Gallia Narbonensis: Southern France in Roman times. Batsford.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook Arles, Avignon, Nîmes en de Pont du Gard.