Bonnieux 

Algemeen

Bonnieux is een middeleeuws heuveldorp in de Luberon, bekend om zijn hellende straatjes, kalkstenen huizen en uitzichten over de Calavon-vallei. Het dorp ligt op zo’n 425 meter hoogte, omringd door wijngaarden en truffeleiken. Bonnieux heeft ongeveer 1.200 inwoners. De Pont Julien (zie foto bovenaan), een goed bewaarde Romeinse brug, ligt vlakbij. Bonnieux heeft ongeveer 1.200 inwoners.

Geschiedenis

Bonnieux werd ontwikkeld vanaf de Romeinse tijd, langs de Via Domitia (vanaf circa 118 v.Chr.). Rond 3 v.Chr. werd de Pont Julien gebouwd als robuuste stenen brug over de Calavon. Tijdens de middeleeuwen (12e–14e eeuw) kreeg Bonnieux stadsmuren en een strategische bovenkerk. In de 14e eeuw kwam het dorp onder pauselijk gezag, via het Comtat Venaissin. Sinds de Franse Revolutie (vanaf 1789) werd Bonnieux een Franse gemeente, onderdeel van het departement Vaucluse.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's van Bonnieux en de Pont Julien.

Weetjes

1. De Pont Julien is circa 85 meter lang, met drie stenen bogen en een middenboog met een overspanning van ongeveer 16 meter.

2. De brug werd gebouwd als deel van de Romeinse weg tussen Italië en Spanje, en werd tot 2005 gebruikt door autoverkeer.

3. In de middeleeuwen functioneerde de bovenkerk van Bonnieux als uitkijkpost en schuilplaats tegen invallen.

4. Vanaf 1320 woonden er leden van de rooms-katholieke geestelijkheid in het dorp, dat toen pauselijk territorium was.

5. Na de Franse Revolutie werd de bovenkerk verlaten; pas in de 19e eeuw begon restauratie van het ecclesiastische erfgoed.

6. De brug bevat waterdoorvoeropeningen in de pijlers (dégueuloirs), om bij hoogwater de kracht van de rivier te reguleren.

7. De rijbreedte van de brug is circa 4,20 meter, geschikt voor smalle Romeinse strijdwagens.

8. Het Forêt des Cèdres boven Bonnieux is een bijzondere boszone van Atlasceders, aangeplant in de 19e eeuw.

9. Rondom het dorp strekken zich meerdere gemarkeerde wandelroutes uit, zoals het pad naar Lacoste.

10. Bonnieux staat bekend om truffelgerechten, geitenkaas, lokaal gevulde fougasses en syrah-wijnen uit de AOC Ventoux.

Veiligheid

Bonnieux kent al meer dan twintig jaar een stabiel en laag criminaliteitsniveau, met vooral kleine diefstallen of lichte vandalismegevallen rond de openbare parkeerplaatsen in het centrum tijdens het hoogseizoen. In de beboste zones buiten het dorp is sprake van seizoensgebonden risico's op bosbranden, vooral tussen juli en september; waarschuwingen worden geplaatst bij toegang tot de Forêt des Cèdres. De Calavon-rivier kent incidentele overstromingen bij extreme neerslag, met gedocumenteerde crues in onder andere 1935, 1951 en 1994. De omgeving van de Pont Julien wordt daarmee periodiek gemonitord. Het dorpscentrum is in het algemeen veilig voor avondbezoek, maar afgelegen wandelpaden worden buiten daglicht afgeraden zonder begeleiding. De dichtstbijzijnde gendarmerie bevindt zich in Apt op ongeveer 12 kilometer afstand.

Bronnen

  • Berrurier, M. (2016). Les villages du Luberon: histoire et patrimoine. Aix-en-Provence: Presses Universitaires de Provence.
  • Bouquet, C. (2020). La Provence: une identité et ses territoires. Paris: CNRS Éditions.
  • Catteddu, I., & Garmy, P. (2013). Occupations humaines protohistoriques et antiques du versant nord du Petit-Luberon. Gallia, 70(2), 77–120.
  • Combe, E., & Garcin, J. (2005). L’évolution démographique rurale du Vaucluse aux XIXe et XXe siècles. Annales de Géographie, 114(645), 477–498.
  • Delattre, P. (2012). Sécurité et dépopulation dans les campagnes du Sud-Est de la France. Population, 67(2), 325–349.
  • DREAL PACA. (2021). État des risques naturels, miniers et technologiques – Dossier Bonnieux. Geraadpleegd in 2024.
  • Fromaget, L. (2014). Territoires et paysages du Luberon: évolution historique et enjeux touristiques. L’Espace Géographique, 43(2), 157–173.
  • INSEE. (2022). Populations légales 2022 - Commune de Bonnieux (84020). Geraadpleegd in 2024.
  • Julian, D. (2017). The Pont Julien: Engineering and longevity. Journal of Roman Archaeology, 30, 81–102.
  • Kayser, B. (1992). La renaissance rurale: sociologie des campagnes du monde occidental. Paris: Armand Colin.
  • Lebrun, M. (2018). Vivre en Luberon: entre tourisme et ruralité. Paris: L’Harmattan.
  • Leroux, D., & Martin, P. (2015). Sécurité publique et gestion locale dans le Luberon. Cahiers de la Sécurité, 30(4), 141–155.
  • Martel, É. (2018). Démographie et dynamiques villageoises du Sud-Est. Histoire & Sociétés Rurales, 49(1), 35–60.
  • Office de Tourisme Intercommunal Luberon Côté Sud. (2024). Bonnieux: patrimoine historique. Geraadpleegd in 2024.
  • Pandolfini, C. (2015). Habitats anciens et patrimoine du Luberon. Provence Historique, 65(262), 223–250.
  • Préfecture de Vaucluse. (2023). Plan communal de sauvegarde – Commune de Bonnieux.
  • Raymond, J. (2018). Les villages perchés: identité provençale et attractivité touristique. Revue Espaces, 340(3), 22–41.
  • Rouillard, D. (2011). Cultural landscape management in the Luberon Regional Nature Park. Environmental Management, 47(5), 902–915.
  • Sauter, R. (2015). Gendarmes, sécurité et ruralité dans le sud-est. Revue Défense Nationale, 78(12), 109–117.
  • Syndicat Mixte du PNR Luberon. (2023). Rapport annuel: environnement, risques naturels et préservation du patrimoine.
  • Verdier, B. (2012). Les nouveaux habitants dans les villages du Luberon: le cas de Bonnieux. Géographie et Cultures, 83(4), 113–129.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook Aix-en-Provence, Fontaine-de-Vaucluse, Gordes en Roussilon.