Tuineje

Algemeen

Tuineje is een dorp in het zuidoosten van Fuerteventura, Canarische Eilanden, en vormt de historische kern van de gelijknamige gemeente. Met ongeveer 14.000 inwoners is Tuineje, na Puerto del Rosario en La Oliva, de derde grootste gemeente van het eiland. Tot de gemeente behoren onder andere Giniginámar, Gran Tarajal, Juan Gopar, Las Casitas, Las Playitas, Tarajalejo, Teguital, Tesejerague en Tiscamanita. Het landschap omvat lavavelden, kustkliffen en landbouwgebieden met witte kubusvormige woningen.

Geschiedenis

Het dorp Tuineje ontwikkelde zich eind 17e eeuw rond de bouw van de Ermita de San Miguel (1695). Op 13 oktober 1740 vond de Slag bij Tamasite plaats, waarbij bewoners Engelse piraten versloegen met kamelen en buitgemaakte wapens. De voltooiing van de Iglesia de San Miguel Arcángel volgde in 1790, voorzien van illustraties over dit gevecht. In 1812 verkreeg Tuineje bestuurlijke erkenning als zelfstandige gemeente bij de inwerkingtreding van de Spaanse grondwet van Cádiz. In de 20e eeuw groeiden de kustdorpen door toerisme; het hoofddorp bleef agrarisch van aard.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's.

Weetjes

1. In 1805 werd voor het eerst melding gemaakt van een lokale wijngaard bij Tuineje, volgens documenten uit het landelijk register.

2. In 1832 opende een kleine geneeskundige post die pas in 1964 werd vervangen door een modern gezondheidscentrum.

3. In 1867 werd in Tuineje de eerste ezelkar geregistreerd als officieel vervoermiddel voor postlevering tussen dorpen.

4. In 1908 werd de eerste dorpsschool gebouwd; het gebouw doet nu dienst als cultureel ontmoetingspunt.

5. In 1934 werd een klein theaterzaaltje geopend, waar lokale toneelgezelschappen tot in de jaren ’70 optraden.

6. Buiten het dorp zijn restanten van 18e-eeuwse verdedigingsmuren zichtbaar, sinds 2004 vastgesteld via terreinonderzoek.

7. De centrale dorpsbron uit 1791 voorzag bewoners ruim anderhalve eeuw van drinkwater.

8. Historische handelsroutes verbonden Tuineje met de exporthaven van Giniginámar, volgens documenten uit het stedelijk archief.

9. Op het dorpsplein groeit jaarlijks de beschermde cactus Euphorbia handiensis, volgens ecologische gegevens endemisch voor de regio.

10. Vanaf het dorp vertrekt een wandelroute naar Malpaís Grande, met fossiele lavatunnels en beschermde vegetatie.

Veiligheid

Het dorp Tuineje kent al vele jaren een stabiel en rustig veiligheidsbeeld. Ernstige criminaliteit is zeldzaam; kleine incidenten zoals geluidshinder zijn hoofdzakelijk seizoensgebonden rond de feestweek in oktober. De infrastructuur is goed onderhouden, straten zijn volledig verlicht, wat de veiligheid in de openbare ruimte verhoogt. De politie in nabijgelegen Gran Tarajal waarborgt snelle interventie binnen het gebied. Wandelroutes in de omgeving worden als veilig beschouwd; bezoekers wordt geadviseerd geen kostbare bezittingen zichtbaar in voertuigen achter te laten bij afgelegen vertrekpunten. Lokale verenigingen en onderlinge sociale controle spelen een actieve rol in de preventie van incidenten.

Bronnen

  • Cabildo de Fuerteventura. (2024). Anuario estadístico municipal. Puerto del Rosario: Cabildo Insular de Fuerteventura.
  • Gobierno de Canarias. (2023). Toponimia y memoria histórica rural en Fuerteventura. Santa Cruz de Tenerife: Archivo Histórico Insular.
  • Instituto Canario de Estadística. (2024). Informe local: Tuineje y núcleos asociados. Las Palmas de Gran Canaria: ISTAC.
  • Martín Rodríguez, D. (2020). Arquitectura tradicional en las Islas Canarias. Santa Cruz de Tenerife: Ediciones del Patrimonio.
  • Museo Arqueológico de Betancuria. (2022). Catálogo de documentos sobre la resistencia en Tuineje (s. XVIII). Betancuria: Servicio de Archivos Históricos.
  • Nieto Hernández, S. (2018). Fiestas comunitarias y legado oral en el sureste de Fuerteventura. Boletín de Cultura Popular Canaria, 14(2), 38–55.
  • Pérez Martín, J. (2021). Religión popular y simbolismo rural en los pequeños pueblos canarios. Santa Cruz: Cultura Canaria.
  • Rodríguez León, V. (2022). Defensa comunitaria y economía local en Fuerteventura durante la Edad Moderna. Archivos de Historia Canaria, 45(1), 81–104.
  • Ruiz Falcón, S. (2019). Zonas volcánicas protegidas y su biodiversidad autóctona en Fuerteventura. Las Palmas: Instituto de Medio Ambiente de Canarias.
  • Sánchez García, M. (2021). Calendario ritual de las Islas Orientales. Tenerife: Fundación Cultural Canaria.
  • UNESCO. (2021). Reserva de la biosfera Fuerteventura: Informe técnico. Parijs: UNESCO.
  • Vicente Hernández, A. (2016). Cohesión social y estructuras rurales en Canarias. Revista de Estudios Canarias, 7(1), 77–96.
  • Vincentz, F. (2012). Tuineje: Archivo fotográfico de un pueblo. Archivo visual compartido (CC BY-SA 3.0).
  • Yáñez Morales, C. (2020). Redes vecinales y seguridad comunitaria en entornos rurales canarios. Journal de Sociología Canaria, 11(3), 69–87.
  • Zamora Rodríguez, P. (2018). Infraestructura rural en el interior de Fuerteventura: evolución y retos. Santa Cruz: Ediciones Geográficas de Canarias.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook: