Amarante

Algemeen

Amarante ligt in het noorden van Portugal, aan de rivier de Tâmega en aan de voet van de Serra do Marão. De gemeente telt ongeveer 50.000 inwoners. De stad staat bekend om haar barokke religieuze bouwwerken, de aanwezigheid van rivieren die het landschap vormgeven en een muzikale traditie die tijdens festivals tot uitdrukking komt.

Geschiedenis

De regio kende pre-Romeinse nederzettingen, maar de ontwikkeling begon met het klooster van São Gonçalo in de vroege 13e eeuw. De Romeinse brug werd in 1250 vervangen door een middeleeuwse constructie, die na de overstroming van 1763 werd herbouwd tussen 1782 en 1790. Tijdens de Napoleontische invasies bood Amarante in 1809 veertien dagen verzet onder leiding van generaal Silveira. De 19e eeuw bracht spoorwegen en elektrificatie, terwijl in de 20e eeuw kunstenaars als Amadeo de Souza-Cardoso en dichter Teixeira de Pascoaes de stad tot een centrum van modernistische kunst en literatuur maakten.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's.

Weetjes

1. De Capela de São Pedro de Figueiredo bezit een gotisch grafmonument uit 1387, toegeschreven aan Pero de Coimbra.

2. De Casa da Cerca, een herenhuis uit de 18e eeuw, illustreert de burgerlijke architectuur van Noord-Portugal.

3. Het Convento de São Gonçalo bewaart 16e-eeuwse azulejos uit de Sevillaanse werkplaats van Cristóbal de Augusta.

4. De Ponte de Amarante werd tussen 1782 en 1790 gebouwd door Carlos Amarante en geldt als voorbeeld van laat-18e-eeuwse ingenieurskunst.

5. Het Teatro Café Concerto, geopend in 1908, was het eerste theater in de regio met elektrische verlichting.

6. De gastronomische traditie omvat Papos de Anjo en Bola de São Gonçalo, verbonden met religieuze festiviteiten.

7. Het Museu Amadeo de Souza-Cardoso herbergt een collectie moderne Portugese kunst in een voormalig klooster.

8. De Ecopista do Tâmega, een 46 km lang traject, hergebruikt een oude spoorlijn als fietspad.

9. Tijdens het Festa de São Gonçalo worden gebakjes in fallische vorm uitgewisseld als vruchtbaarheidssymbool.

10. Amarante werd in 2017 erkend als UNESCO Creative City of Music.

Veiligheid

Amarante kent een lage criminaliteitsgraad, overeenkomstig de bredere regio Tâmega e Sousa. Het historische centrum, rond de Ponte de São Gonçalo en de Rua 5 de Outubro, is goed verlicht en veilig. Risico’s betreffen vooral smalle trottoirs langs verkeersaders en gladde kasseien bij regen. De veiligheidsindexen tonen de afgelopen decennia geen wezenlijke veranderingen, wat de stabiliteit van de stad bevestigt.

Bronnen

  • Almeida, C. (2020). Amarante: Roteiro Turístico e Cultural. Câmara Municipal de Amarante.
  • Amarante, C. M. (2021). Plano Municipal de Defesa da Floresta Contra Incêndios. Amarante.
  • Carvalho, E. (2019). São Gonçalo de Amarante: História e Lenda. Diocese do Porto.
  • Costa, A. (2018). A Arquitetura Religiosa de Amarante no Período Barroco (Ongepubliceerde proefschrift). Universidade do Porto.
  • Direção-Geral do Território. (2023). Carta Administrativa Oficial de Portugal. DGT.
  • Fernandes, J. (2017). Amarante e o Modernismo: Amadeo e Pascoaes. Associação Cultural de Amarante.
  • Gonçalves, M. (2022). As Festas de São Gonçalo: Um Estudo Antropológico (Ongepubliceerde dissertatie). Universidade do Minho.
  • Instituto Nacional de Estatística. (2022). Censos 2021: Resultados definitivos - Portugal. INE.
  • Lopes, P. (2015). O Mosteiro de São Gonçalo: Do Renascimento ao Barroco. Património Edições.
  • Machado, R. (2016). A Ponte de Carlos Amarante: Engenharia e Arquitetura no Século XVIII. Laboratório Nacional de Engenharia Civil.
  • Monteiro, S. (2019). A Ecopista do Tâmega: Mobilidade Sustentável e Turismo. Instituto Politécnico do Porto.
  • Pinto, F. (2021). A Doçaria Conventual de Amarante. Associação de Hotelaria de Portugal.
  • Portugal, Ministério da Administração Interna. (2023). Relatório Anual de Segurança Interna 2022. MAI.
  • Ribeiro, H. (2018). O Castelo de Arnoia: Fortificação da Reconquista. Archaeopress.
  • Santos, L. (2020). O Museu Amadeo de Souza-Cardoso: Coleção e Arquitetura. Câmara Municipal de Amarante.
  • Sousa, V. (2019). A Viola Amarantina: Tradição e Inovação. Conservatório de Música de Amarante.
  • UNESCO. (2017). Amarante designated UNESCO Creative City of Music. UNESCO.
  • Vaz, P. (2022). Geografia e Paisagem do Vale do Tâmega. Universidade de Coimbra.
  • Vieira, J. (2018). As Invasões Francesas no Norte de Portugal: O Cerco de Amarante. Comissão para a Evocação das Invasões Francesas.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook de omliggende plaatsen Guimarães, Lamego en Vila Real.