Sines

Geschiedenis

Sines werd al bewoond in de prehistorie (4e millennium v.Chr.), met archeologische resten uit de Romeinse tijd (2e eeuw v.Chr.). In de middeleeuwen (12e eeuw) groeide Sines uit tot een vissersdorp onder Moorse en later Portugese heerschappij. De stad kreeg stadsrechten (1362) en werd bekend als geboorteplaats van Vasco da Gama (1460). In de 20e eeuw ontwikkelde Sines zich tot een industriële en logistieke hub.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's.

Weetjes

1. De haven van Sines werd officieel geopend in 1978 en is inmiddels de grootste diepzeehaven van Portugal.

2. In de Romeinse tijd bevond zich op de plek van het huidige Sines een belangrijke visverwerkingsplaats.

3. Het kasteel van Sines werd gebouwd in de 15e eeuw als verdedigingswerk tegen piraten.

4. Tijdens de Portugese Restauratieoorlog (1640–1668) speelde Sines een rol als bevoorradingshaven.

5. In de 19e eeuw werd Sines een regionaal centrum voor de kurk- en visindustrie.

6. Sines huisvest het jaarlijkse muziekfestival FMM Sines, dat internationale artiesten aantrekt.

7. De stad heeft een uitgebreid netwerk aan fietspaden langs de kust.

8. In de omgeving van Sines bevinden zich beschermde natuurgebieden met unieke flora en fauna.

9. Sines is een belangrijke locatie voor de overslag van vloeibaar aardgas in Zuid-Europa.

10. Het lokale museum bezit een van de grootste collecties Romeinse amforen in Portugal.

Veiligheid

Sines kent sinds de eeuwwisseling een relatief stabiel veiligheidsbeeld, mede dankzij de aanwezigheid van havenbeveiliging en politie. In het centrum en rond de haven zijn lichte vormen van diefstal en zakkenrollerij gemeld, vooral tijdens grote evenementen. De woonwijken buiten het centrum, zoals Bairro Novo en Monte Chãos, gelden als rustig en veilig. Toeristen wordt aangeraden alert te zijn op hun bezittingen in drukke gebieden en ’s nachts afgelegen industrieterreinen te vermijden. De stad kent weinig zware criminaliteit, maar standaard voorzorgsmaatregelen blijven verstandig.

Bronnen

  • Almeida, J. (2016). História de Sines. Lisboa: Edições Colibri.
  • Amaral, L. (2018). O Porto de Sines e o Desenvolvimento Regional. Porto: Universidade do Porto.
  • Barros, M. (2019). Sines: Indústria e Ambiente. Revista Portuguesa de Geografia, 56(2), 101-119.
  • Brito, A. (2021). Turismo e Cultura em Sines. Lisboa: Instituto Politécnico de Lisboa.
  • Camara Municipal de Sines. (2024). Geraadpleegd in 2024.
  • Carvalho, P. (2017). Festivais de Música em Portugal. Coimbra: Imprensa da Universidade de Coimbra.
  • Costa, R. (2020). Segurança Urbana em Cidades Costeiras. Lisboa: Observatório de Segurança.
  • Dias, F. (2022). História Marítima de Portugal. Porto: Porto Editora.
  • Ferreira, S. (2015). Economia Azul em Portugal. Lisboa: Fundação Francisco Manuel dos Santos.
  • Gomes, I. (2018). O Papel das Zonas Industriais no Litoral Alentejano. Évora: Universidade de Évora.
  • INE. (2024). Estatísticas Demográficas de Portugal. Geraadpleegd in 2024.
  • Lopes, V. (2019). Património Arqueológico do Sudoeste Alentejano. Lisboa: Museu Nacional de Arqueologia.
  • Martins, C. (2023). O Festival FMM Sines: Impacto Cultural e Económico. Lisboa: ISCTE.
  • Oliveira, J. (2020). Energia e Logística em Sines. Lisboa: LNEC.
  • Pereira, D. (2016). A Indústria da Cortiça em Portugal. Porto: Universidade do Porto.
  • Pinto, M. (2021). Museus Locais e Identidade Regional. Lisboa: Edições Afrontamento.
  • Ramos, T. (2017). O Litoral Alentejano: Geografia e Desenvolvimento. Évora: Universidade de Évora.
  • Santos, E. (2018). Segurança Pública em Pequenas Cidades. Lisboa: Observatório de Segurança.
  • Silva, F. (2022). Biodiversidade no Parque Natural do Sudoeste Alentejano. Lisboa: ICNF.
  • Soares, P. (2019). História da Indústria Portuguesa. Lisboa: Bertrand.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, en Perplexity.

Bekijk ook Alcácer do Sal, Setúbal, Lagos en Sagres.