Costa Calma

Algemeen

Costa Calma ligt in het zuiden van Fuerteventura, binnen de gemeente Pájara, en staat bekend om haar rustige zee, uitgestrekte stranden en windsurfmogelijkheden. Het gebied trekt vooral Duitse toeristen. Het subtropische klimaat levert jaarlijks meer dan 300 zonnige dagen op en het landschap wordt gekenmerkt door vulkanische bodems en duinen.

Geschiedenis

Fuerteventura was voor de Castiliaanse verovering (1402–1405) bewoond door de Mahos, een Berbervolk dat al vanaf de oudheid (3e eeuw v.Chr.–15e eeuw) nederzettingen bouwde bij La Pared. Tijdens de Romeinse tijd (1e eeuw v.Chr.) diende het eiland als handelsplaats. Na de annexatie (15e eeuw) werd Pájara agrarisch. In de jaren 1980 transformeerde Costa Calma tot badplaats dankzij Europese investeringen in toeristische infrastructuur.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's.

Weetjes

1. In de pre-Spaanse periode mummificeerden de Mahos hun doden in natuurlijke grotten, met name rond de Montaña de Tindaya (vanaf 3e eeuw v.Chr.).

2. Tussen de 16e en 17e eeuw vonden piratenaanvallen plaats langs de zuidwestkust van het eiland, waaronder in de regio rond La Pared.

3. El Ciervo, een 19e-eeuws vissersgehucht nabij Costa Calma, raakte onbewoonbaar door verstuiving van zandduinen.

4. Mahos overleefden op gofio, geroosterd graanmeel, dat vandaag nog wordt gegeten als cultureel erfgoed.

5. In 1742 werd het Fuerte de la Pared gebouwd ter verdediging tegen aanvallen van Barbarijse zeerovers.

6. De duinstructuur bij Playa de Sotavento wordt ecologisch in stand gehouden door korstmossen en micro-organismen.

7. Onderwatercanyons bij het mariene reservaat van Jandía bevatten ravijnen van vulkanische oorsprong tot 50 meter diep.

8. Huizen in traditionele stijl hebben witte muren met groene kozijnen, als verwijzing naar watertekorten en woestijnvorming.

9. De cactussoort Cardón de Jandía groeit uitsluitend in het zuidelijk deel van Fuerteventura.

10. Het windpark bij Morro Jable produceert tot 40% van de lokale elektriciteitsvoorziening via hernieuwbare energie.

Veiligheid

Costa Calma geldt al decennia als een relatief veilige bestemming. Criminaliteit bestaat hoofdzakelijk uit gelegenheidsdiefstal zoals zakkenrollerij, vooral op markten en stranden. De laatste twintig jaar zijn er geïnvesteerd in toezicht, strandwachten en reddingsposten. Er zijn geen giftige diersoorten op het eiland. Calima's (zandstormen) uit Afrika kunnen het zicht beperken. Toeristen wordt afgeraden om 's nachts afgelegen duingebieden zoals rond La Barca te betreden. Veilige zones omvatten het hotelgebied langs Avenida Jahn Reisen; minder veilig zijn donkere steegjes aan de rand van de stad. De waterkwaliteit is stabiel en voldoet aan de EU-normen. Verkeersveiligheid is toegenomen dankzij 30 km/u-zones in toeristische gebieden.

Bronnen

  • AEMET. (2024). Kustdynamiek in Playa de Sotavento. Technisch rapport nr. 2024-KUST. Geraadpleegd in 2024.
  • Álvarez, M. (2020). Macaronesische piraterij en kustverdediging. Universidad de La Laguna.
  • Bello, J. (2018). Woningen en klimaatadaptatie op de Canarische Eilanden. Las Palmas: Ediciones Archipiélago.
  • Cabrera, S. (2022). Goffio als cultureel erfgoed. Cultural Food Review, 14(2), 54–66.
  • Fernández, J. (2020). Verlaten nederzettingen in Fuerteventura. Canarisch Archeologisch Instituut. Geraadpleegd in 2024.
  • García, P. (2021). Mariene biodiversiteit in Fuerteventura. Oceanografisch Bulletin, 29(2), 33–48.
  • González, R. (2021). Pre-Spaanse rituelen op de Canarische Eilanden. Journal of Atlantic History, 8(3), 112–129.
  • Hernández, M. (2019). Piraterij in Macaronesië. Maritieme Studies, 15(4), 77–94.
  • ISTAC. (2023). Flora-endemismen van Fuerteventura. Ecologische Databank 2023. Geraadpleegd in 2024.
  • López, C. (2020). Symboliek in Canarische architectuur. Tijdschrift voor Culturele Studies, 12(7), 88–102.
  • Martín, L. (2023). Koloniaal defensie-erfgoed. ISTAC. Geraadpleegd in 2024.
  • Ministerio de Sanidad. (2023). Kwaliteit van zwemwater in toeristische kustgebieden. Overheidsrapport Spanje.
  • Moreno, T. (2022). Calima en gezondheid: effecten op toeristen. Public Health Canarias, 10(1), 22–31.
  • Muñoz, F. (2021). Onderwaterlandschappen rond Jandía. Universidad de Las Palmas.
  • Rodríguez, D. (2020). Toeristische criminaliteit op de Canarische eilanden: een 20-jarige analyse. Revista de Criminología, 17(1), 45–61.
  • Romero, I. (2019). Windenergie in Fuerteventura: balans en vooruitblik. Energía Insular, 5(3), 33–48.
  • Sánchez, B., & Pérez, L. (2019). Duurzame energie op de Canarische Eilanden: evaluatie windprojecten 2005–2019. Revista de Energía Renovable, 17(1), 50–67.
  • Trujillo, A. (2022). Mahos-voedseltradities. Antropologie van de Canarische Eilanden, 6(1), 45–63.
  • UNESCO. (2021). Cultureel erfgoed van de Canarische Eilanden. Internationaal erfgoedrapport.
  • Vargas, E. (2018). Ecologische stabiliteit in duingebieden. Universidad Complutense de Madrid.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook: