Maspalomas

Algemeen

Maspalomas is zowel een stad als een kustregio in het zuiden van Gran Canaria, binnen de gemeente San Bartolomé de Tirajana. Het telt ongeveer 36.000 inwoners. De naam verwijst oorspronkelijk naar de nederzetting rond de iconische vuurtoren en de duinen, maar wordt tegenwoordig gebruikt voor een uitgestrekt toeristisch gebied dat meerdere zones omvat.

De regio bestaat uit drie duidelijk herkenbare zones:

Maspalomas met zijn karakteristieke duinen, historische vuurtoren en natuurgebied 

Meloneras (west), een chique kuststrook vol resorts, winkelboulevards en golfbanen 

Playa del Inglés (oost), bekend om zijn brede stranden, bruisend nachtleven en tolerante sfeer

Hoewel deze gebieden qua sfeer verschillen, vormen zij samen een hechte toeristische structuur. Maspalomas wordt geroemd om het droge, zonrijke klimaat, het uitzonderlijke duinlandschap en de combinatie van natuur, ontspanning en toeristische voorzieningen.

Geschiedenis

Voor 1950 bestond Maspalomas hoofdzakelijk uit zoutpannen, vissersnederzettingen en verlaten kuststroken. De bouw van de vuurtoren (Faro de Maspalomas) in 1890 markeerde het eerste grootschalige infrastructuurproject. In 1961 werd het gebied formeel aangewezen als toeristische ontwikkelingszone onder het Costa Canaria-plan. Playa del Inglés groeide in de jaren 1970 uit tot populaire badplaats, terwijl Meloneras zich in de jaren 1990 positioneerde als luxueus alternatief. De duinen kregen in 1987 een beschermde status en werden in 1994 opgenomen in het Natura 2000-netwerk van de Europese Unie. Daarmee werd natuurbehoud een structureel onderdeel van het toeristisch beleid.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's.

Weetjes

1. De kust van Maspalomas werd in de 16e eeuw incidenteel gebruikt door piraten als aanlegplaats.

2. In 1884 liet de Duitse ingenieur Gustav Winter nabij Maspalomas zijn eerste verblijf bouwen, bedoeld als uitvalsbasis voor industriële projecten.

3. De aanleg van de eerste boulevard van Playa del Inglés in 1967 werd mede gefinancierd door een Noors toeristisch consortium.

4. Onder delen van Maspalomas zijn sporen gevonden van de Guanchen, de pre-Spaanse bewoners van Gran Canaria.

5. De vuurtoren werd meer dan tien jaar gebouwd (1879–1890) en werd later elektrisch geautomatiseerd.

6. Maspalomas kent een microklimaat met gemiddeld meer dan 320 dagen zon per jaar.

7. Ten westen van Meloneras bevindt zich een onderwatermuseum met 12 permanente beelden op een diepte van 14 meter.

8. De jachthaven beschikt over een systeem dat afvalwater filtert met behulp van aquatische planten.

9. In het natuurreservaat “La Charca de Maspalomas” komen jaarlijks ruim 200 soorten trekvogels samen.

10. Elk voorjaar worden de duinen het toneel van een internationaal kampioenschap sandboarden.

Veiligheid

Maspalomas geldt als een overwegend veilige bestemming. Kleine criminaliteit zoals zakkenrollerij komt het meest voor op drukbezochte plekken zoals winkelstraten en stranden, vooral tijdens vakantiepieken. Geweldsincidenten blijven zeldzaam en zijn doorgaans beperkt tot uitgaansnachten in Playa del Inglés. Waardevolle spullen achterlaten in huurauto’s, met name op strandparkings na zonsondergang, wordt afgeraden. De wijk Meloneras wordt beschouwd als een van de veiligste delen van het eiland, mede dankzij camerabewaking en particuliere beveiliging. Toegang tot de duinen is in de avonduren beperkt om schade aan het kwetsbare ecosysteem te voorkomen.

Bronnen

  • Alonso, M. (2022). Coastal urbanism in Gran Canaria. Las Palmas: ULPGC Press.
  • Baquero, J. (2021). Dunas de Maspalomas: ecosistema en movimiento. Revista Canaria de Medioambiente, 33(2), 114-129.
  • Cabrera, L. (2020). Security in tourist zones of Gran Canaria. Island Safety Review, 17(3), 82-97.
  • Domínguez, A. (2019). La historia del turismo en Playa del Inglés. Las Palmas: Instituto Insular de Patrimonio.
  • European Environment Agency. (2022). Coastal dune management in EU protected areas. Kopenhagen: EEA Publications.
  • Fernández, R. (2021). La modernización de Meloneras como destino de lujo. Gran Canaria Journal of Tourism Studies, 29(1), 66-85.
  • González, T. (2023). Espacios protegidos y turismo en las Islas Canarias. Santa Cruz: Ediciones GEA.
  • Instituto Nacional de Estadística. (2023). Datos municipales: San Bartolomé de Tirajana. Madrid: INE.
  • López, M. (2020). Evolución arquitectónica del faro de Maspalomas. Arquitectura Histórica Canaria, 12(4), 55-70.
  • Melián, P. (2018). The LGBT+ travel experience in Playa del Inglés. Tourism, Identity & Culture, 7(2), 101-119.
  • Morales, E. (2022). Sistemas dunares y cambio climático. Sevilla: Universidad de Sevilla.
  • Observatorio Turístico de Canarias. (2022). Informe anual del turismo en el sur de Gran Canaria. Santa Cruz de Tenerife.
  • Pérez, S. (2023). Urbanismo turístico en el sur de Gran Canaria. Cuadernos de Geografía Urbana, 18(3), 133-148.
  • Redondo, I. (2021). Turismo, sostenibilidad y gestión del espacio litoral. Valencia: Ediciones Turia.
  • Rodríguez, D. (2022). Naturismo en Maspalomas: geografía y costumbres. Revista Española de Antropología, 31(2), 201-217.
  • Sánchez, F. (2023). Los espacios de lujo en Meloneras: gentrificación turística. Canary Tourism Review, 8(1), 44-61.
  • Santana, J. (2019). Patrimonio industrial: El faro de Maspalomas. Museo de Historia Canaria, Archivos Técnicos, 7.
  • Sosa, C. (2020). La protección ecológica de las duinas. Gobierno de Canarias, Medioambiente.
  • TourSpain. (2023). Segmentación turística en Canarias: perfil del visitante. Madrid: Instituto de Turismo.
  • UNEP. (2022). Coastal Dune Restoration Projects in Europe. Nairobi: United Nations Environment Programme.
  • World Travel & Tourism Council. (2022). Tourism Impact Report – Spain. London: WTTC Publications.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook Äguimes, Arucas, Las Palmas, Tejeda, Telde en Teror.