Arkasa

Algemeen

Arkasa is een bergdorp aan de westkust van Karpathos, gelegen op een heuvel met panoramisch uitzicht over de Egeïsche Zee en de baai van Finiki. Het dorp combineert smalle geplaveide straatjes, witgekalkte huizen met blauwe accenten en een kleine haven die nog steeds door lokale vissers wordt gebruikt. Het dorp telt circa 150 vaste inwoners. Arkassa is bekend om de authentieke dorpssfeer, culinaire tradities met verse vis en zeevruchten, en de rustige, natuurlijke omgeving die het tot een geliefde bestemming voor wandelaars en fotografen maakt.

Geschiedenis

Arkasa kent een lange bewoningsgeschiedenis met archeologische sporen van Fenicische en Romeinse aanwezigheid, zoals keramiek, ankers en fundamenten van vroegere woningen. Tijdens de Venetiaanse periode (1306–1538) en de Ottomaanse overheersing (1538–1912) functioneerde het dorp voornamelijk als landbouw- en vissersgemeenschap. In de Tweede Wereldoorlog dienden Arkasa en omliggende dorpen als steunpunten voor lokale verzetsgroepen tegen Duitse bezetters. Vanaf de jaren 1980 ontwikkelde Arkasa zich tot kleinschalige toeristische bestemming, waarbij traditionele architectuur, religieuze feesten en landbouwpraktijken zorgvuldig werden behouden.

Foto’s

Bekijk hieronder de foto’s.

(1 / 3)
1
2
3

Weetjes

1. Arkasa betekent “plaats van hoge ligging” en ligt op een heuvel met uitzicht over zee en Finiki.

2. De kapel van Panagia op de heuvel is een belangrijk religieus centrum, vooral tijdens feesten in augustus.

3. Het dorp staat bekend om verse visgerechten en lokale specialiteiten zoals psarosoupa (vissoep) en mezedes.

4. Oude olijfbomen rondom Arkasa leveren al eeuwenlang olijfolie van hoge kwaliteit.

5. Het dorpsplein is het sociale hart, waar bewoners samenkomen voor koffie, gebak en spelletjes.

6. Archeologische vondsten in de omgeving wijzen op Fenicische en Romeinse aanwezigheid.

7. Traditionele windmolens op de heuveltop symboliseren de agrarische geschiedenis van het dorp.

8. In de zomer organiseert het dorp een panigiri met muziek, dans en lokale gerechten, open voor bezoekers.

9. Wandelpaden verbinden Arkasa met Finiki en andere westelijke dorpen, ideaal voor trekking en fotografie.

10. Het heuvelachtige landschap, zeezicht en authentieke architectuur maken Arkasa populair bij kunstenaars en fotografen.

Veiligheid

Arkasa is bijzonder veilig, met vrijwel geen geregistreerde criminaliteit. Geweldsdelicten en zakkenrollerij komen praktisch niet voor. Het dorpscentrum, de haven en wandelpaden zijn overzichtelijk en gezinsvriendelijk. Voor medische zorg en politie is men aangewezen op Finiki (1 km) of Pigadia (17 km). Bezoekers wordt aangeraden waardevolle spullen niet onbeheerd achter te laten en afgelegen parkeerplekken met zorg te gebruiken.

Bronnen

Aikaterini Laskaridis Foundation. (2023). Karpathos: History and culture of the Dodecanese. Athene: ALF.
Archaeological Institute of America. (2022). Phoenician trade routes in the Mediterranean. AIA Publications.
Coutsoumpas, D. (2021). Maritime landscapes of the Aegean: From antiquity to modernity. University of the Aegean Press.
Doumanis, N. (2019). The Ottomans and the Aegean islands. Cambridge University Press.
Economou, M. (2020). Karpathos under Venetian and Ottoman rule. Rhodes Historical Society.
Greek National Tourism Organisation (GNTO). (2024). Discover Karpathos: Villages and traditions. GNTO Publications.
Hellenic Statistical Authority (ELSTAT). (2024). Population data: Dodecanese islands. ELSTAT.
Karpathos Municipality. (2024). Local heritage and cultural sites in Arkasa and Finiki. Karpathos Cultural Office.
Kritzas, C. (2018). Epigraphy and memory in the Dodecanese. Academy of Athens.
Lolos, Y. (2019). Harbours and anchorages in the southeastern Aegean. Journal of Maritime Archaeology, 14(2), 123–140.
Papadopoulos, J. (2021). The Phoenicians in the Aegean: Archaeological perspectives. Hesperia, 90(4), 611–642.
Papantoniou, G. (2022). Sacred landscapes in the Greek islands. Oxford University Press.
Pentzopoulos, D. (2020). Karpathos and Kassos during World War II. Hellenic War Museum Publications.
Poulou, E. (2023). Traditional gastronomy of Karpathos. University of Crete Press.
Rizos, A. (2024). Karpathos: A cultural geography. Dodecanese Cultural Foundation.
Spanos, K. (2019). Island communities and identity in the southeastern Aegean. Routledge.
Tsigarida, E. (2020). Religious architecture of the Dodecanese islands. Thessaloniki: University Studio Press.
UNESCO. (2023). Intangible cultural heritage of the Dodecanese. UNESCO ICH Reports.
University of Athens. (2022). Archaeological surveys of Arkasa and surrounding areas. Athens: Department of Archaeology.
Xenakis, P. (2021). The Aegean during the Axis occupation. Athens: Kastaniotis Editions.