Jardín de Cactus

Algemeen

De Jardín de Cactus onderscheidt zich door het visionaire landschapsontwerp van César Manrique, een uitzonderlijke botanische collectie van meer dan 10.000 cactussen en een harmonieuze integratie van kunst, natuur en vulkanische geografie. De tuin bevindt zich in Guatiza, in het noordoosten van Lanzarote, te midden van eeuwenoude tunera-velden. Guatiza telt ongeveer 1000 inwoners. De palmentuin ademt de serene, contemplatieve sfeer van het landelijke Lanzarote.

Geschiedenis

De oorsprong van de Jardín de Cactus gaat terug tot 1977, toen César Manrique het initiatief nam om een verlaten vulkaangroeve (rofera) te transformeren tot een ecologische tuin. Het project werd in 1990 voltooid als zijn laatste grote creatie binnen het netwerk van Centros de Arte, Cultura y Turismo van Lanzarote.
De locatie illustreert de overgang van industriële exploitatie naar ecologische en esthetische herbestemming – een kernprincipe in Manriques filosofie. De architectuur, opgetrokken uit traditionele Canarische steen en voorzien van ronde terrassen met modernistische lijnen, schept een verfijnde dialoog tussen mens en natuur – een terugkerend thema in de Lanzarote-architectuur van de late 20e eeuw.

Foto’s

Bekijk hieronder de foto’s.


Weetjes

1. De tuin herbergt meer dan 4.500 individuele planten, verdeeld over circa 450 soorten afkomstig van vijf continenten.

2. De windmolen aan de top van de tuin is een gerestaureerde 19e-eeuwse molen die oorspronkelijk werd gebruikt voor het malen van gofio.

3. De Jardín de Cactus was de laatste grote creatie van Manrique vóór zijn overlijden in 1992.

4. De site ligt op een voormalige picón-groeve, waar vulkanisch grind voor de landbouw werd gewonnen.

5. Veel cactussen zijn afkomstig uit Mexico, Chili, Madagaskar en de Amerikaanse staat Arizona.

6. De tuin is opgezet als een amfitheater, waarbij de terrassen de natuurlijke helling van de groeve volgen.

7. De aanwezige winkel en het café zijn volledig geïntegreerd in de lavamuren – een schoolvoorbeeld van Manriques concept van architectuur in symbiose met de natuur.

8. De cactussen worden bewaterd via een duurzaam systeem van gefilterd regenwater en druppelirrigatie, aangepast aan het droge klimaat.

9. De locatie maakt deel uit van het CACT Lanzarote-netwerk, samen met onder meer Jameos del Agua, Mirador del Río en het Monumento al Campesino.

10. In 2020 werd de tuin door het European Garden Heritage Network uitgeroepen tot een van de mooiste botanische tuinen van Europa.

Veiligheid

De Jardín de Cactus bevindt zich in een bijzonder veilige regio van Lanzarote. Guatiza kent een zeer laag criminaliteitsniveau; het is een rustig landbouwdorp met beperkte toeristische drukte. Kleine diefstallen zijn uitzonderlijk. De omgeving is goed verlicht en wordt bewaakt door lokaal personeel. Rond het parkeerterrein en bij de CACT-winkel is dagelijks toezicht aanwezig, waardoor bezoekers het terrein ongestoord kunnen verkennen.



Bronnen

  • Álvarez, R. (2017). Arquitectura y arte en los espacios de César Manrique. Madrid: Fundación César Manrique.
  • Cact Lanzarote. (2024). Jardín de Cactus official guide. Lanzarote: Centros de Arte, Cultura y Turismo.
  • Canarian Weekly. (2023). The cactus garden of Lanzarote: Art, nature, and design. Santa Cruz de Tenerife.
  • Delgado, M. (2019). La ecología estética de César Manrique. Universidad de La Laguna.
  • European Garden Heritage Network. (2020). Top botanical gardens in Europe. Brussels: EGHN Publications.
  • Fernández, P. (2021). Manrique y la transformación del paisaje lanzaroteño. Madrid: Ediciones Complutense.
  • Fundación César Manrique. (2022). Centros de Arte, Cultura y Turismo de Lanzarote. Arrecife: FCM Press.
  • Gobierno de Canarias. (2023). Patrimonio natural y cultural de Lanzarote. Santa Cruz de Tenerife.
  • Hernández, L. (2018). Ecoturismo y sostenibilidad en las Islas Canarias. Tenerife: Universidad de La Laguna.
  • Instituto Nacional de Estadística. (2023). Población de Guatiza (Teguise). Madrid: INE.
  • Lanzarote.org. (2024). Jardín de Cactus: Guía turística. Teguise: Ayuntamiento de Teguise.
  • López, C. (2019). La obra final de César Manrique. Revista de Arte Español, 45(3), 117–132.
  • Martínez, J. (2020). Paisajes volcánicos y arte contemporáneo. Barcelona: Ediciones Gustavo Gili.
  • Ortega, F. (2018). El legado ecológico de Manrique en Lanzarote. Revista Atlántica, 12(2), 54–67.
  • Real Academia de Bellas Artes de San Fernando. (2022). Arquitectura canaria contemporánea. Madrid.
  • Rosa, E. (2023). Flora suculenta del Jardín de Cactus. Revista Botánica Canaria, 29(1), 89–102.
  • Santos, D. (2020). Guatiza y la economía del tuno indio. Arrecife: Editorial Haría.
  • Turismo Lanzarote. (2024). Jardín de Cactus: Historia y entorno. Lanzarote: Patronato de Turismo.
  • UNESCO. (2021). Cultural Landscapes of the Canary Islands. Paris: World Heritage Centre.
  • Vega, L. (2022). Ecological restoration through art: The Manrique model. Journal of Environmental Design, 14(3), 201–220.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.



Bekijk ook Arrecife, Haría en Órzola.