Combarro

Algemeen

Combarro is een kustplaats in de gemeente Poio, in de provincie Pontevedra, gelegen aan de noordelijke oever van de Ría de Pontevedra. Het dorp telt ongeveer 1800 inwoners en staat bekend om zijn schilderachtige historische kern, de concentratie van hórreos langs de waterkant en de traditionele vissershuizen met granieten gevels en houten balkons.

Geschiedenis

De oorsprong van Combarro gaat terug tot de pre-Romeinse periode, maar vooral in de middeleeuwen ontwikkelde het zich tot een vissers- en landbouwcentrum. In 1116 schonk koningin Urraca de haven van Combarro aan het klooster van Poio, waarmee de religieuze invloed sterk werd. Tijdens de 18e en 19e eeuw werden de meeste hórreos en cruceiros gebouwd, die het dorpsbeeld vandaag bepalen. In 1972 kreeg de historische kern de status van Bien de Interés Cultural, waarmee het belang van de architectuur en erfgoed werd bevestigd.

Foto's

Bekijk hieronder de foto's van het klooster van Poio en Combarro.

Weetjes

  1. Het Monasterio de San Xoán de Poio werd volgens overlevering in de 7e eeuw gesticht en groeide uit tot een van de invloedrijkste kloosters van de regio.

  2. Het eerste schriftelijke bewijs van het bestaan van dit klooster dateert uit 942, toen een ridder donaties schonk aan de monniken.

  3. In 1116 schonk koningin Urraca het coto en de haven van Combarro aan het klooster van Poio, waarmee de economische en religieuze banden werden versterkt.

  4. In 1548 sloot het klooster zich aan bij de congregatie van San Benito in Valladolid, wat leidde tot de oprichting van het Colegio Mayor de Teología.

  5. Het klooster werd in 1970 officieel erkend als Historisch-Artistiek Monument vanwege zijn architectonische en culturele waarde.

  6. Combarro telt ongeveer zestig hórreos, waarvan er dertig direct aan de waterkant staan, wat een uniek gezicht biedt vooral bij laagtij.

  7. De cruceiros in het dorp hebben een bijzondere symboliek: Maria kijkt naar zee om vissers te beschermen, terwijl Christus naar het land gericht is.

  8. Het dorp viert jaarlijks het Festa da Virxe do Carme op 16 juli, waarbij versierde boten deelnemen aan een maritieme processie.

  9. Combarro staat bekend om zijn heksensymboliek; in het hele dorp zijn poppen en figuren te vinden die verwijzen naar oude bijgeloven en legendes.

  10. Het historisch centrum van Combarro bestaat uit smalle geplaveide straatjes en casas marineras met granieten gevels en houten balkons, wat bijdraagt aan de pittoreske uitstraling.

Veiligheid

Poio en het dorp Combarro gelden als veilige bestemmingen waar ernstige criminaliteit nauwelijks voorkomt. Kleine diefstallen, zoals zakkenrollerij, kunnen incidenteel plaatsvinden in de drukste delen van de historische kern van Combarro en langs de boulevard, vooral tijdens feestdagen en in de zomer. Regen kan geplaveide straten en kustpaden glad maken, terwijl de getijden soms verraderlijke situaties langs de waterlijn veroorzaken; voorzichtigheid is daarom geboden bij wandelingen dicht bij zee. ’s Avonds zijn de belangrijkste straten, de haven en de toegangswegen goed verlicht en wordt er toezicht gehouden door lokale autoriteiten.

Bronnen

  • Archivo General de Simancas. (2024). Monasterio de San Xoán de Poio. Geraadpleegd in 2024.
  • Ayuntamiento de Poio. (2024). Plan General de Ordenación Urbana de Poio. Geraadpleegd in 2024.
  • Barreiro Fernández, X. R. (2001). Historia de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia.
  • Bouhier, A. (1979). La Galice: Essai géographique d’analyse et d’interprétation d’un vieux complexe agraire. La Roche-sur-Yon: Imprimerie Centrale de l’Ouest.
  • Cabildo de Pontevedra. (2024). Anuario Estadístico de la Provincia. Geraadpleegd in 2024.
  • Fernández Alonso, B. (1955). Los monjes de San Benito de Valladolid en Galicia: siglos XV al XIX. Santiago de Compostela: Editorial Compostellanum.
  • García Álvarez, M. R. (2018). Arquitectura popular gallega: Los hórreos como patrimonio etnográfico. A Coruña: Ediciós do Castro.
  • González López, E. (1980). Grandeza y decadencia del reino de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia.
  • Instituto Galego de Estatística. (2024). Cifras oficiales de población de Combarro. Geraadpleegd in 2024.
  • Instituto Nacional de Estadística. (2024). Nomenclátor: Población del Padrón Continuo por Unidad Poblacional. Geraadpleegd in 2024.
  • López Alsina, F. (1988). La ciudad de Santiago de Compostela en la Alta Edad Media. Santiago de Compostela: Centro de Estudios Jacobeos.
  • López Ferreiro, A. (1895–1905). Historia de la Santa A.M. Iglesia de Santiago de Compostela. Santiago de Compostela: Seminario Conciliar Central.
  • Martínez Salazar, A. (1998). Documentos gallegos de los siglos XIII al XVI. A Coruña: Casa de la Caridad.
  • Ministerio de Cultura y Deporte. (2024). Bienes de Interés Cultural: Conjunto Histórico-Artístico de Combarro. Geraadpleegd in 2024.
  • Pérez Costanti, P. (1930). Diccionario de artistas que florecieron en Galicia durante los siglos XVI y XVII. Santiago de Compostela: Seminario Conciliar Central.
  • Risco, V. (1979). Historia de Galicia. Madrid: Ediciones Akal.
  • Rodríguez González, Á. (1984). Las fortalezas de la mitra compostelana y los irmandiños. A Coruña: Fundación Pedro Barrié de la Maza.
  • Spain.info. (2024). Combarro: Villa Marinera en las Rías Baixas. Geraadpleegd in 2024.
  • Turismo de Galicia. (2024). Monasterio de San Xoán de Poio. Geraadpleegd in 2024.
  • Turismo de Galicia. (2024). Combarro: Conjunto Histórico-Artístico. Geraadpleegd in 2024.
  • Turismo Rías Baixas. (2024). Combarro: Destino de Interés Cultural. Geraadpleegd in 2024.
  • Vázquez Castro, J. (1996). La arquitectura popular gallega. Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega.
  • Vigo Trasancos, A. (2001). A arquitectura en Galicia no século XVIII. Vigo: Editorial Galaxia.
  • Villaamil y Castro, J. (1904). Iglesias gallegas de la Edad Media. Madrid: Establecimiento Tipográfico Sucesores de Rivadeneyra.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook Baiona, de Islas Cies, Pontevedra en Vigo.