Islas Cíes

Algemeen

De Cíes Eilanden vormen een adembenemende archipel aan de monding van de Ría de Vigo in Galicië, Spanje. De archipel bestaat uit drie onbewoonde eilanden: Monteagudo, Faro en San Martiño. Ze maken deel uit van het Nationaal Park Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia en zijn een beschermd natuurgebied. De eilanden bieden ongerepte stranden, kristalhelder water en een rijke biodiversiteit. Ongeveer 20.000 bezoekers mogen dagelijks de eilanden betreden om de ecologische balans te waarborgen.

Als je een dagtocht naar de Cíes-eilanden wilt maken of wilt kamperen, heb je een vergunning van de Galicische overheid én een veerbootticket nodig, beide te regelen via de officiële websites. Begin altijd met het aanvragen van de vergunning via de website van de Xunta de Galicia, want zonder deze vergunning kun je geen bootkaartje kopen. Na goedkeuring ontvang je een code waarmee je binnen twee uur een ticket kunt reserveren bij een van de veerbootmaatschappijen die vanuit Vigo of Cangas varen. De enige mogelijkheid om te overnachten is de camping op Monteagudo, waarvoor vooraf reserveren verplicht is. Houd er rekening mee dat het weer op zee snel kan omslaan, waardoor boottochten soms worden geannuleerd. Het is verstandig om alleen bij erkende maatschappijen te boeken en, zeker in het hoogseizoen, vroeg in te schepen om drukte te vermijden.

Geschiedenis

De Cíes Eilanden waren al in gebruik door paleolithische en neolithische volkeren, maar werden pas permanent bewoond vanaf de Bronstijd. In de Romeinse tijd (1e eeuw v.Chr.) stonden ze bekend als Siccae Insulae en zouden zij bezocht zijn door Julius Caesar. Gedurende de Middeleeuwen woonden er kloosterorden, zoals de benedictijnen en franciscanen, tot in de 19e eeuw. In 1980 werden de eilanden tot natuurreservaat uitgeroepen en sinds 2002 behoren zij tot het nationale park. Archeologische vindplaatsen tonen bewoning aan die teruggaat tot voor de Romeinse tijd.

Foto's 

Bekijk hieronder de foto's van de boottocht (vanaf Cangas en via Vigo) naar de archipel en van het eiland dat ik heb bezocht op een druilerige dag: Illa do Faro.

Weetjes

  1. Vanuit de boottocht vanuit Cangas zijn er vaak waarnemingen van dolfijnen en walvissen in de Ría de Vigo.

  2. Playa de Rodas is een zandbank die Monteagudo en Faro verbindt, ontstaan door natuurlijke sedimentatie.

  3. Het maximumaantal dagelijkse bezoekers is vastgesteld op 2.200 om de natuur te beschermen.

  4. De Cíes Eilanden huisvesten ’s werelds grootste geelpootmeeuwenkolonie met meer dan 22.000 broedparen.

  5. In 1980 werden de Cíes Eilanden het eerste beschermde natuurgebied van Galicië; in 2002 werden ze onderdeel van het nationale park.

  6. De olieramp met het schip Prestige in 2002 trof ook de eilanden, wat leidde tot strengere milieuwetten en toegangsregels.

  7. Het Castro das Hortas op Illa do Faro is een pre-Romeinse nederzetting uit de Bronstijd met bewoning rond 700 v.Chr.

  8. Illa do Faro rijst op tot 175 meter hoogte en biedt vanaf de vuurtoren panoramische uitzichten over de archipel en de Atlantische Oceaan.

  9. De vuurtoren van Cíes dateert uit 1852 en is een van de oudste geautomatiseerde vuurtorens in Spanje, tegenwoordig op zonne-energie.

  10. In de 12e eeuw stond op San Martiño een benedictijnenklooster dat tot de 16e eeuw in gebruik was maar door piraten werd verlaten.

Veiligheid en praktische informatie

De Cíes Eilanden zijn over het algemeen veilig voor toeristen, maar de natuurlijke omgeving vraagt om voorzichtigheid. Steile kliffen en smalle wandelpaden kunnen bij nat of winderig weer glad zijn. Goede wandelschoenen met grip zijn aanbevolen, vooral bij de route naar de vuurtoren. Zwemmen is toegestaan op aangewezen stranden, maar de Atlantische Oceaan kent koude wateren en sterke stromingen. Medische faciliteiten zijn beperkt; een EHBO-kit meevoeren is aan te raden. Voor boottochten dient men rekening te houden met veranderlijk weer, met mogelijke annuleringen. De eilanden kennen nagenoeg geen criminaliteit, maar reizigers doen er goed aan waardevolle spullen veilig op te bergen. 

Bronnen

  • Bao Varela, R. (2003). Historia das Illas Cíes: Natureza e cultura nun paraíso atlántico. Vigo: Editorial Galaxia.
  • Calvo Sendín, P. (1992). El patrimonio arqueológico de las Islas Cíes. Revista de Arqueología Gallega, 8(3), 145-158.
  • Castro López, M. (1985). Las Islas Cíes: Historia y medio ambiente. A Coruña: Ediciós do Castro.
  • Fariña Busto, F. (2001). El patrimonio natural de Galicia. Las Islas Atlánticas. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia.
  • García Paz, V. (1995). Monasterios y ermitas de las Rías Baixas. Pontevedra: Diputación Provincial.
  • González Garcés, A. (2004). Historia marítima de las Rías Gallegas. Vigo: Instituto de Estudios Vigueses.
  • Instituto Nacional de Estadística. Registro de Espacios Naturales Protegidos. Geraadpleegd in 2024.
  • López Cordeiro, M. M. (2018). Las Islas Atlánticas de Galicia: Evolución histórica y conservación. Madrid: Editorial CSIC.
  • Martínez Cortizas, A. (1999). Paleoclimatología de Galicia durante el Holoceno. Santiago de Compostela: Universidad de Santiago.
  • Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación. Plan Rector de Uso y Gestión del Parque Nacional Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Geraadpleegd in 2024.
  • Naviera Mar de Ons. Servicios de transporte a las Islas Cíes. Geraadpleegd in 2024.
  • Organismo Autónomo Parques Nacionales. Parque Nacional Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Geraadpleegd in 2024.
  • Peña Sánchez, V. (1982). Flora y vegetación de las Islas Cíes. Madrid: ICONA.
  • Pérez Alberti, A. (1993). La xeografía de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia.
  • Piratas de Nabia. Horarios y tarifas a las Islas Cíes. Geraadpleegd in 2024.
  • Rodríguez Colmenero, A. (1977). Galicia meridional romana. Bilbao: Universidad de Deusto.
  • Rodríguez Guitián, M. A. (2006). Tempos de natureza: As áreas protexidas de Galicia. Santiago de Compostela: Consellería de Medio Ambiente.
  • Silva Muñoz, J. (1994). Economía pesquera de las Rías Baixas en el siglo XX. Pontevedra: Editorial Diputación.
  • Turismo de Galicia. Parque Nacional das Illas Atlánticas. Geraadpleegd in 2024.
  • UNESCO. Reservas de la Biosfera en España: Islas Atlánticas de Galicia. Geraadpleegd in 2024.
  • Vales Villamarín, C. (1999). Guía de las Islas Atlánticas de Galicia. León: Editorial Everest.
  • Vázquez Varela, J. M. (1995). Los petroglifos de Galicia. A Coruña: Museos Arqueológicos.
  • Villares Paz, R. (2004). Historia de Galicia. Vigo: Editorial Galaxia.
  • Xunta de Galicia. Directrices de ordenación do territorio de Galicia. Geraadpleegd in 2024.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.

Belijk ook Baiona, Combarro, Pontevedra en Vigo .