El Escorial
Algemeen
El Escorial is een indrukwekkend architectonisch complex in San Lorenzo de El Escorial, een stadje met circa 17.000 inwoners, gelegen aan de voet van de Sierra de Guadarrama, ongeveer 45 km ten noordwesten van Madrid. Het ontwerp is het resultaat van de samenwerking tussen de architecten Juan Bautista de Toledo en Juan de Herrera. Het complex fungeerde als koninklijk paleis, klooster, bibliotheek, pantheon en opleidingscentrum. Het staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst vanwege zijn uitzonderlijke architectonische en historische waarde.
Geschiedenis
De bouw van El Escorial begon op 23 april 1563. Koning Filips II gaf opdracht tot de bouw ter nagedachtenis aan de Slag bij Saint-Quentin (1557) en als eerbetoon aan Sint-Laurentius. De architect Juan Bautista de Toledo leidde het project tot zijn overlijden in 1567, waarna Juan de Herrera het ontwerp voltooide. Het complex vervulde meerdere functies: koninklijk paleis, klooster, pantheon, bibliotheek en opleidingscentrum. In de 19e eeuw kreeg El Escorial steeds meer betekenis als museum en nationaal symbool.
Foto's
Bekijk hieronder de foto's.
Weetjes
1. Het grondplan van El Escorial heeft de vorm van een rooster, verwijzend naar het martelaarschap van Sint-Laurentius, die volgens de overlevering op een rooster werd verbrand.
2. Koning Filips II was persoonlijk betrokken bij het ontwerp en de uitvoering en bezocht regelmatig de bouwplaats.
3. De koninklijke bibliotheek bevat meer dan 40.000 zeldzame werken en manuscripten, waaronder Arabische, Hebreeuwse en Latijnse teksten.
4. In het pantheon rusten bijna alle Spaanse monarchen sinds Karel V, met enkele uitzonderingen.
5. Het complex telt 16 binnenplaatsen, 1.200 deuren en 2.600 vensters, waarmee het tot de grootste renaissancegebouwen ter wereld behoort.
6. De basiliek herbergt een crucifix van de beroemde Italiaanse kunstenaar Benvenuto Cellini.
7. El Escorial werd grotendeels gefinancierd met goud en zilver dat uit de Spaanse koloniën in Amerika werd aangevoerd.
8. Architect Juan de Herrera introduceerde vernieuwende technieken, waaronder een eigen benadering van proportie en symmetrie.
9. Het complex beschikt over een eigen waterbevoorradingssysteem met reservoirs en aquaducten uit de zestiende eeuw.
10. El Escorial wordt vaak het "achtste wereldwonder" genoemd, een benaming die al in de zestiende eeuw ontstond.
Veiligheid
San Lorenzo de El Escorial geldt als een veilige bestemming voor bezoekers. De criminaliteitscijfers liggen structureel laag en er zijn zelden meldingen van geweldsmisdrijven of grootschalige diefstallen. Toch is waakzaamheid in drukke toeristische zones, zoals rond het centrale plein en bij het monument, aan te bevelen vanwege de aanwezigheid van zakkenrollers. De toeristenpolitie is goed zichtbaar aanwezig.
Bronnen
- Adams, N. (2018). The Architecture of the Spanish Renaissance. Cambridge University Press.
- Bustamante García, A. (1994). La octava maravilla del mundo: estudio histórico sobre El Escorial. Ediciones Patrimonio Nacional.
- Checa Cremades, F. (2006). Felipe II: mecenas de las artes. Nerea.
- De los Santos, F. (2016). Descripción del Real Monasterio de San Lorenzo del Escorial. Editorial Maxtor.
- Elliott, J. H. (2002). Imperial Spain: 1469-1716. Penguin Books.
- Escobar, J. (2017). Philip II and El Escorial. Oxford Bibliographies.
- Fernández Álvarez, M. (1998). Felipe II y su tiempo. Espasa Calpe.
- García-Frías Checa, C. (2009). El Escorial: un recorrido inolvidable. Editorial Everest.
- Kamen, H. (2005). Spain, 1469-1714: A Society of Conflict. Pearson Education.
- López Torrijos, R. (1985). La mitología en la pintura española del Siglo de Oro. Cátedra.
- Marías, F. (2003). El largo siglo XVI: los usos artísticos del Renacimiento español. Taurus.
- Martínez Millán, J. (2000). La corte de Felipe II. Alianza Editorial.
- Negredo del Cerro, F. (2006). Los predicadores de Felipe IV: corte, intrigas y religión en la España del Siglo de Oro. Actas Editorial.
- Osten Sacken, C. (2015). El Escorial: estética y función. Deutscher Kunstverlag.
- Palomero Páramo, J. M. (1991). El Greco y el arte de su tiempo: las notas de El Greco a Vasari. Real Fundación de Toledo.
- Pizarro Gómez, F. J. (1996). Arte y espectáculo: la fiesta en el Siglo de Oro. Universidad de Extremadura.
- Portabales, M. (1972). Los verdaderos artífices de El Escorial y el estilo herreriano. Instituto de España.
- Ruiz Manjón, O. (2016). El Escorial en la literatura. Editorial Síntesis.
- Sánchez Cantón, F. J. (1950). La biblioteca de El Escorial y los códices griegos de Antonio de Nebrija. CSIC.
- Wilkinson-Zerner, C. (1993). Juan de Herrera: architect to Philip II of Spain. Yale University Press.
Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Claude, Deepseek en Perplexity.